ประสบการณ์การเป็นนักเรียนทุนหนึ่งอำเภอฯของนายนพดล ประวัติร้อย โอดอสรุ่น2
- หมวด: ประสบการณ์จากนักเรียนทุนอำเภอฯ
- เขียนโดย สนง.ผู้ดูแลนักเรียนไทย
ประวัติย่อ
นายนพดล ประวัติร้อยจบการศึกษาชั้นระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจากโรงเรียนราชประชาสมาสัยฝ่ายมัธยมรัชดาภิเษก ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดสมุทรปราการ และสอบชิงทุนรัฐบาลทุนหนึ่งเภอหนึ่งทุน รุ่นที่ 2 ได้มาศึกษาประเทศญี่ปุ่น ระดับปริญญาตรี
ก.ย.49 - มี.ค. 51 เดินทางมาประเทศญี่ปุ่น และเข้าศึกษาณ สถาบันสอนภาษา East West Japanese Language Institute
เม.ย. 51 -มี.ค. 55 เข้าศึกษาระดับปริญญาตรี ณ สาขาวิศวกรรมเครื่องกล คณะวิศวกรรมศาสตร์ Nihon University
รางวัลที่ได้รับ:ทุนการศึกษาและประกาศนียบัตรจากการเป็นนักศึกษาดีเด่นพิเศษ แห่ง Nihon University ประจำปี 2552-2554 ซึ่งเป็นทุนที่พิจารณาให้กับนักศึกษาที่มีผลการเรียนดีเด่นสูงสุดของแต่ละภาควิชา
นายนพดลได้ถ่ายทอดประสบการณ์การใช้ชีวิตและการศึกษาในประเทศญี่ปุ่นดังต่อไปนี้
สวัสดีครับน้องๆนักเรียนทุน1อำเภอ1ทุนรุ่น3ทุกคน พี่ชื่อนพดล ประวัติร้อยครับ ชื่อเล่น “นพ” พี่มาจากอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการครับ เป็นนักเรียนทุนฯรุ่น2 (เมษายน 2549 - มีนาคม 2555) พี่มาประเทศญี่ปุ่นช่วงปลายกันยายน 2549 จะเล่าตั้งแต่ที่มาถึงที่ญี่ปุ่นวันแรกเลยแล้วกันนะครับ
ตอนที่มาถึงวันแรก มีครูจากรร.สอนภาษามารับถึงสนามบินเลยครับ จากนั้นก็นั่งรถบัสไปหอพักที่ทางรร.เขาจัดเตรียมไว้ให้ พอถึงที่พักก็จะมีพี่ๆจากสนร.คอยต้อนรับอยู่ และมีการปฐมนิเทศนิดหน่อยครับ แล้วก็แยกย้ายกันไปดูห้องของตัวเองที่ต้องอยู่ถึงปีครึ่ง ลืมบอกไปนะครับ พี่เรียนรร.สอนภาษา Eastwest Japanese Language School และพักที่ Rikko Kaikan ครับ ที่พักของพี่พอถึงช่วงเมษายนซากุระก็จะบาน สวยงามมากครับ พี่เรียนภาษากับเพื่อนที่มาด้วยกัน7คน แต่ที่หอพักมีเพื่อนคนไทยจากรร.สอนภาษาอื่นมาพักด้วย รับรองได้เจอเพื่อนร่วมรุ่นทุกวันครับ ไม่เหงาแน่นอน หลังจากนั้นไม่กี่วัน ก็ไปโรงเรียนกันครั้งแรก ได้รับประสบการณ์ใหม่ๆเพียบครับ
เทอมสุดท้ายของการเรียนภาษาก็จะมีการสอบEJU และสอบวัดระดับภาษา เพื่อสมัครเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัย ตอนแรกพี่ก็คิดว่าสอบแค่นี้ แต่พอยื่นเรื่องสมัครมหาวิทยาลัย เขาก็ให้ไปสอบข้อเขียนกับสอบสัมภาษณ์ที่มหาวิทยาลัยอีกรอบครับ พอประกาศผลว่าผ่าน มีที่เรียนแล้วก็ได้เวลาเฮ!ครับ ไปฉลองกันได้เลย (แบบพอดีๆนะ) เอาเป็นว่าโล่งอกไปยกนึงครับ หลังจากนั้นก็ต้องเตรียมตัวย้ายที่พักไปใกล้ๆมหาวิทยาลัยจะได้เดินทางสะดวก พี่มีเพื่อนไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกันรวม4คนครับ พี่เรียนที่Nihon Universityครับ มหาวิทยาลัยนี้ถ้าหากรวมพื้นที่ทุกแคมปัสแล้วก็เป็นมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นเลยครับ พี่เรียนสาขาวิศวกรรมเครื่องกลที่จ.ฟุคุชิมะ มหาวิทยาลัยพี่มีชื่อเสียงด้านวิศวกรรมครับ เน้นพวกการประหยัดพลังงาน มีบ้านทดลอง (ไม่ใช่ห้องทดลองนะครับ) ถึง3หลัง ณ ขณะนี้นะครับ แต่ต่อไปอาจมีหลังที่4เพิ่มเติมก็ได้ ตั้งแต่พี่มาอยู่เขาก็สร้างกันปีละ1หลังเลย เพื่อเป็นบ้านตัวอย่างในการวิจัยด้านพลังงานครับ ภายในบ้านจะไม่ใช้ไฟฟ้า ใช้เฉพาะพลังงานธรรมชาติครับ แต่พี่ทำวิจัยเกี่ยวกับสารเคลือบเครื่องจักรเครื่องยนต์ครับ ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวกับพลังงานโดยตรงแต่ก็สังกัดห้องวิจัยเดียวกันกับการวิจัยเรื่องบ้านประหยัดพลังงานครับ เพราะเป็นการคิดค้นสารเคลือบเพื่อยืดอายุเครื่องจักร ทำให้ประหยัดทรัพยากรที่นำมาทำเป็นเครื่องจักรครับ จบมาสามารถทำงานด้านการผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ หรือเป็นวิศวกรดูแลเครื่องจักรกลต่างๆในโรงงานอุตสาหกรรมได้ครับ เข้าเรื่องวิชาการมากไปหน่อยแล้ว แค่อยากให้เป็นแนวทางสำหรับน้องๆที่จะเลือกมาเรียนที่นี่ครับ ส่วนการเรียนในคาบเรียน ครูจะปฏิบัติกับเราเหมือนเราเป็นคนญี่ปุ่นคนหนึ่งที่นั่งเรียนในคลาสละครับ ปีแรกคงต้องปรับตัวด้านภาษาอีกสักหน่อย แต่พอมีเพื่อนชาวญี่ปุ่นแล้ว ก็เริ่มสนุกขึ้นครับ เลิกเรียนก็มีชมรมต่างๆให้เราได้ผ่านคลายเหมือนกัน มหาวิทยาลัยพี่มีดอกซากุระสวยมากครับ เปิดให้คนนอกเขามาเยี่ยมชมได้ในช่วงฤดูใบไม้พลิ หน้าร้อนก็อุณหภูมิไม่แตกต่างจากบ้านเรามาก หน้าหนาวก็มีหิมะ อากาศหนาวเย็นครับ ต้องดูแลสุขภาพให้ดี เพราะหลังปีใหม่จะมีการสอบปลายภาคเรียนครับ
นี่ก็เป็นประสบการณ์บางส่วนของพี่ในญี่ปุ่นครับ อยากฝากไว้ว่า ถ้าใครมีโอกาสมาเรียนที่นี่ ก็ขอให้ตั้งใจเรียนให้เต็มที่นะครับ และนอกจากเรื่องเรียนแล้วพี่รับรองว่าต้องได้รับประสบการณ์ใหม่ๆอีกเพียบครับ